Dit vermoedelijk vroeg 17e- eeuwse pand met één verdieping heeft een ‘rijke’ halsgevel in Lodewijk XIV- stijl. Deze wordt geflankeerd door zandstenen klauwstukken en bekroond met een zandstenen driepasvormige lijstafdekking met de naam ‘Batavia’. In het boogveld is in het karmijnrode wapenveld een zwaard met een groene krans rondom het bovenste deel van de kling te zien. Als jaartal wordt 1737 vermeld. De hijsbalk daaronder is gevat in een cartouche. Het zadeldak is gedekt met gesmoorde Oudhollandse gegolfde pannen.

In 2024 heeft de eigenaresse, die lid is van de VVAG, het wapen door een schilder opnieuw laten opschilderen. In 1990 had haar toenmalige echtgenoot de gevelsteen al heel goed opgeknapt en geschilderd, en ook het bladgoud aangebracht. Ditzelfde bladgoud op het gevest van het zwaard is, bijzonder genoeg, na zoveel tijd nog steeds onbeschadigd aanwezig.

Over de bewonersgeschiedenis van het pand is helaas tot nu toe niet veel bekend. In een beschrijving van het pand Tichelstraat 33 opgemaakt door de Gemeente Amsterdam, wordt aangegeven dat het wapen dat van de familie Huijgesen Sergeant is. Deze bewering is echter niet juist.

Volgens de Wapenkaart van de Middelburgsche burgemeesters uitgegeven door Anthony van Dam rond 1719-1724, voerden Lieven Ruijgesen, van 1500 tot 1514 burgemeester van Middelburg, net als Jacob Huijgesen Sergeant, burgermeester van Middelburg van 1534 tot 1537, weliswaar het door een zwaard doorstoken krans in hun wapen, maar dan alleen als onderdeel van het wapen op het zogenaamde ‘hartschild’.

Het wapen werd onder het bestuur van Jan Pieterszoon Coen toegekend op 15 augustus 1620 en werd hiermee het eerste heraldische wapen van Azië. Het wapen functioneerde informeel ook als het wapen van geheel Nederlands- Indië. Op het fronton is het wapen te zien zoals het er tussen 1620 en 1643 uitzag. Vanaf 1643 worden er aan het zwaard op het wapen uitstrekkende linten toegevoegd.

___________________________