Deze liggende steen toont een stuk gebroken rondhout. De Palmgracht ontstond uit het drassige gebied (de ‘Nieuwe Braak’ geheten) dat het gevolg was van meerdere doorbraken van de oude Haarlemmerdijk, eind 16de eeuw. Zo’n vijftig jaar voor de ‘nieuwe braak’ was er een doorbraak van de Nieuwendijk bij de Nieuwezijds Kolk; het sompige terrein dat daardoor ontstond werd later de ‘Oude Braak’ genoemd. Een steeg in die buurt heet nog steeds zo.

Het gebiedje bij de huidige Palmgracht bestond, volgens de 17de-eeuwse historieschrijvers, uit een guur en stinkend moeras. Door aanplemping ontstond het terrein waarop de bebouwing van Palmgracht plek kon krijgen. In 1624 werden langs de gracht, aan de zuidkant, de eerste huizen gebouwd. In 1647 volgde de overzijde. Tot begin 20ste eeuw werd de Palmgracht nog aangeduid met de ‘Braak’ of de ‘Nieuwe Braak’.

De gevelsteen (formaat 41,5x 85 cm) werd aangebracht bij de restauratie van het pand in 2002. De steen is ontworpen en gehakt door Hans ’t Mannetje (1944- 2016).

Tekst: Onno Boers