Gevelsteen met de boerendans uit de bruiloft van Kloris en Roosje, een aan het eind 17e eeuw of begin 18e eeuw door Dirk Buysero geschreven klucht. Het stuk werd vanaf 1707 vrijwel ieder jaar opgevoerd als vrolijk nastuk, na voorstellingen rond nieuwjaarsdag van het treurspel Gijsbrecht van Aemstel van Vondel. Dit bleef zo, tot de laatste uitvoering in 1968.

De eerste drie scènes van het stuk draaien om de plattelandsjongen Krelis en zijn vriendinnetje Elsje, die op weg zijn naar de bruiloft van Kloris en Roosje. In de scènes die volgen, wordt getoond hoe Tomas en Pieternel, de ouders van de bruidegom, de bruiloft voorbereiden en de gasten ontvangen. Wanneer in de laatste scène ook Krelis en Elsje eindelijk zijn gearriveerd, kan het feest beginnen. Er is een maaltijd, er wordt gezongen en gedanst, en het bruidspaar krijgt cadeaus uitgereikt door de gasten.

Mogelijk al vanaf de eerste opvoering door Thomas van Malsen, maar in ieder geval vanaf halverwege de 18de eeuw, werd er ook een nieuwjaarswens aan het stuk toegevoegd, uitgesproken door Thomasvaer. In de nieuwjaarswens werd op een luchtige wijze teruggeblikt op de gebeurtenissen van het afgelopen jaar en vooruitgekeken naar het nieuwe. Dit onderdeel kan gezien worden als de voorloper van de oudejaarsconference. Het onderschrift van de steen is MANSETTE, de naam van één van de andere karakters in de klucht.

De beeldhouwer van deze gevelsteen is Louis van der Noordaa (1894-1945).

Tekst: Onno Boers en Pancras van der Vlist